امام محمد غزالی رساله‌ای دارد به نام الرسالة اللدنیه در موضوع علم لدنی که دکتر زین الدین کیایی نژاد آن را به فارسی ترجمه کرده و در سال ۶۱ توسط موسسه مطبوعاتی عطایی چاپ شده است. این رساله را مترجمان دیگر هم ترجمه کردند اما ترجمه آقای کیایی نژاد از همه بهتر است.
سخن غزالی در این رساله این است که غیر از علوم اکتسابی که از درس و مدرسه و معلم و دفتر و کتاب به دست می‌آید، نوع دیگری از علم هست که از طریق الهام الهی به قلب انسان حاصل می‌شود، البته از طریق ریاضت و تصفیه باطن و دوری از شهوت و هوا و هوس...
در پایان این رساله ر طریق تحصیل علم لدنی می‌گوید سه راه وجود دارد؛
اول از طریق تحصیل علوم و حداکثر استفاده از آنها.
دوم از راه ریاضت و مراقبت صحیح و صادق. چنانکه پیامبر اکرم فرموده است: من عمل بما علمورّثه اللّه علمما لم یعلم. و نیز فرموده است: من اخلص لله اربعین صباحا ظهرت ینابیع الحکمه من قلبه علی لسانه
سوم به وسیله تفکر زیرا نفس آنگاه که ریاضت علم کشد و رنج تحصیل چشد و سپس در معلومات خود به تفکر و اندیشه با توجه به شرایط آن بپردازد درهای غیب به رویش باز می‌شود. فرمودند تَفَکُّرُ ساعَةٍخَیرٌ مِنْ عِبادَةِ سَبْعَیْنَ سَنَةً. اگر کسی واقعا به دنبال فهمیدن چیزی باشد و آن چیز هم صواب و در راستای رشد او باشد خلاف حکمت خداوند فیاض است که‌‌ان‌علم را به آن بنده نیاموزد.